χαλκιδόθεν

Μ

επίρρ. από τη Χαλκίδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Χαλκίς, -ίδος + επιρρμ. κατάλ. -ό-θεν (πρβλ. Μεγαρ-ό-θεν)].